Lanolina, surowiec (wosk) pochodzenia odzwierzęcego, otrzymywana w procesie czyszczenia owczej wełny. Lanolina poddawana jest procesowi odwodnienia (stąd jej nazwa bezwodna).

W temperaturze 20॰C lanolina, ma postać gęstej, ciągnącej masy, o barwie zółtobrązowej.

Lanolina nie rozpuszcza się w tradycyjnym tego słowa znaczeniu w wodzie, natomiast jest w stanie wchłonąć wodę (wraz z rozpuszczonymi w wodzie składnikami aktywnymi) do 200% swojej wagi, tworząc emulsję. Rozpuszcza się dobrze w tłuszczach.

Lanolina bezwodna zawiera w swym składzie:

cholesterol, izocholesterol, lanosterol, dihydroergosterol, dihydrolanosterol, metacholesterol, hydroksycholesterol, alkohol lanylowy, cetylowy i cerylowy, kwas cerotynowy, kwas karnaubowy, kwas palmitynowy i kwas stearynowy. Farmakopea Europejska wprowadziła wymóg badania zawartości pestycydów w lanolinie; ich ilość nie może przekraczać 1 ug/kg.

Działanie

Lanolina ma zdolność przenikania w głąb skóry. Na powierzchni tworzy cienki, mocno tłusty film izolujący skórę od niekorzystnych warunków zewnętrznych (suche powietrze, mrozy itp), zmiękcza naskórek i wygładza skórę. Dzięki możliwości łączenia się też z tłuszczami, jak i wodą jest naturalnym emulgatorem.

Stosowanie

W przemyśle kosmetycznym (tak tym wielkim, jak i w tym domowym), wykorzystywana jest jako składnik natłuszczający i nawilżający, emulgator, oraz środek transportujący składniki aktywne w głąb skóry. Stosuje się jako dodatek do kremów, pomadek, mydeł.